15-21/10
Έργο του Γ. Τζερμιά
Συμπληγάδες συγκρίσεις
Περιμένω. Σε φουαγιέ θεάτρου.Ώσπου ν᾿ αρχίσει η παράσταση
βλέπω τί παίζεται πλαγίως
εντὸς ενυδρείου που διασκεδάζει
την αναμονή.
Τετράγωνο περίπου σαν κουτὶ
παπουτσιών στο νούμερο της υπερβολής.
Σε γωνία σφηνωμένο για να γεύονται
διπλή ασφυξία οι τοίχοι.
Μικρά ψαράκια όσο το χρυσαφί του ήλιου
επάνω σε χρυσόμυγας ξεριζωμένο βόμβο
τρέχουν πανικόβλητα. Σκυλόψαρο τζάμι τα κυνηγά.
Νάνος βυθός. Τον γαργαλάει εύκολα
με τα κοντά της δαχτυλάκια η επιφάνεια.
Συνθλίβεται η πλεύση συχνά
στις συμπληγάδες πέτρες-χαλίκι
εύρημα στεριανό.
Κάθε τόσο αγωγός κρυμμένος στέλνει
βίαιο αέρα φουρτουνιάζει κάπως η ανία
φύκια ξεμαλλιάζονται με πλαστικὸν
ολοφυρμό. Για λίγο
καταποντίζεται η ορατότης. Ώσπου
μισοπνιγμένη την τραβάνε κατά πάνω
κάτι φυσαλίδες οξυγόνου μικρὲς
σαν καρφίτσας κεφαλάκι που βγαίνουν
απὸ των ματιών μου τη λιγοστὴ φιάλη.
Τί λυπάσαι, χρυσόψαρα είναι
ούτε που γνώρισαν θάλασσα ποτέ τους.
Και μεις πόσο τάχα γνωρίσαμε;
Κι όμως το νοσταλγούμε αυτὸ το διόλου.
Κική Δημουλά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου