Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Ποιητικό ημερολόγιο 2012








27-29/2





Έργο του Σ. Βασιλείου


Ένα πετυχημένο ποίημα

Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012

Βιβλία πτερόεντα!


Ο κ. Morris Lessmore είναι ένας νεαρὸς άνδρας, ερωτευμένος με το διάβασμα και τα βιβλία του. Έπειτα απὸ ένα τυφώνα βρίσκεται σε μια βιβλιοθήκη, γεμάτη με ζωντανὰ και ιπτάμενα βιβλία. Τα βιβλία θα ξαναδώσουν χρώμα στη ζωή του και αυτὸς θα τους δώσει την φροντίδα που αξίζουν. Η ταινία μικρού μήκους «The Fantastic Flying Books of Mr.Morris Lessmore» είναι μια ιστορία για τη δύναμη των βιβλίων και πώς αυτὰ είναι ικανὰ να ταξιδέψουν και να δώσουν ζωὴ στον αναγνώστη μέσα απὸ τις σελίδες τους. Σύμφωνα με τα κείμενα παρουσιάσεως του έργου, πρόκειται για «την ιστορία των ανθρώπων που αφοσιώνουν τη ζωή τους στα βιβλία και αυτὰ τους το ανταποδίδουν».

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Ντόμινο έμπνευσης!


Ένα κλικ εδώ για ένα ντόμινο.....ξεχωριστό!

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Ποιητικό ημερολόγιο 2012








20-26/2






Έργο του Γ. Τσαρούχη

Κατατρέχουν τη γραφικότητα

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Έτος Νικηφόρου Βρεττάκου


Ποίηση: Νικηφόρος Βρεττάκος
Μελοποίηση: Τερψιχόρη Παπαστεφάνου
Τραγούδι: Δανάη Μπαραμπούτη
συμμετέχει και η χορωδία Τρικάλων

Δευτέρα 13 Φεβρουαρίου 2012

Ποιητικό ημερολόγιο 2012





13-19/2



Έργο του Α. Ακριθάκη

Η Αποκριά

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Το βιβλίο στην Τέχνη!




Ο GuyLaramee έχει κάνει σπουδαία δουλειά με πρώτη ύλη γλυπτικής τα βιβλία. Ιδιαίτερης προσοχής είναι η σειρά Biblios : http://guylaramee.com

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Έτος Νικηφόρου Βρεττάκου



ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΡΕΤΤΑΚΟΣ

(1912-1991)


Ο Νικηφόρος Βρεττάκος γεννήθηκε στο χωριό Κροκεές της Λακωνίας, δευτερότοκος γιος του Κωνσταντίνου Βρεττάκου και της Ευγενίας, το γένος Παντελεάκη. Τα μαθητικά του χρόνια πέρασε στις Κροκεές και το Γύθειο (το 1927 αποφοίτησε από το Ελληνικό Σχολείο του Γυθείου). Το 1929 έφυγε για την Αθήνα για να σπουδάσει, δεν τα κατάφερε όμως, κυρίως λόγω οικονομικής ανέχειας (είχε προηγηθεί ασθένεια και χρεοκοπία του πατέρα του). Εγκαταστάθηκε στα Κάτω Πατήσια και με τη βοήθεια του παιδικού του φίλου Θαλή Στ. Κουτούπη προσλήφθηκε στην εταιρεία υδραυλικών έργων αποξήρανσης του έλους Τιρνάσου στη Λακωνία. Από το 1930 ως το 1931 έκανε διάφορες περιστασιακές, χειρωνακτικές κυρίως δουλειές για να κερδίσει τα προς το ζην, ενώ παράλληλα στράφηκε στη μελέτη από καθαρά προσωπικό ενδιαφέρον.

Το 1932 κατατάχθηκε στο στρατό στην Τρίπολη για τέσσερις μήνες (καθώς ήταν προστάτης πολυμελούς οικογένειας). Το 1934 εργάστηκε ως γραφέας στις γενικές αποθήκες στρατού στον Πειραιά. Εκεί γνωρίστηκε με την Καλλιόπη Αποστολίδη, την οποία παντρεύτηκε τον ίδιο χρόνο και με την οποία απέκτησε μια κόρη, τη Τζένη και ένα γιο, τον Κώστα. Το 1935 εργάστηκε στα Μεταξουργία Νέας Ιωνίας και ένα χρόνο αργότερα ως ιδιωτικός υπάλληλος και ως εργάτης υφαντουργείου. Το 1938 διορίστηκε στο Υπουργείο Εργασίας με παρέμβαση του φίλου του Θέμου Αμουργή.

Το 1940 στρατεύτηκε στην πρώτη γραμμή και κινδύνεψε να σκοτωθεί στο ύψωμα της Κλεισούρας. Το 1941 μετά από διάλυση του Συντάγματος στο οποίο υπηρετούσε επέστρεψε στην Αθήνα με τα πόδια. Οι ημερολογιακές σημειώσεις του από αυτή την περίοδο αποτέλεσαν τη βάση του βιβλίου του "Το αγρίμι". Από το 1942 ως το 1944 συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση, οργανώθηκε στο Ε.Α.Μ. και γράφτηκε στο Κ.Κ.Ε.

Το 1948 γνωρίστηκε με τον Άγγελο Σικελιανό με τον οποίο συνδέθηκε με φιλία έως το τέλος της ζωής του. Το 1949 εξέδωσε το λυρικό δοκίμιο "Δυο άνθρωποι μιλούν για την ειρήνη του κόσμου", εξαιτίας του οποίου διαγράφτηκε από το Κ.Κ.Ε. και απομακρύνθηκε από το περιοδικό "Ελεύθερα Γράμματα", στο οποίο ήταν τότε διευθυντής. Τότε γνωρίστηκε με την Τατιάνα Γκρίτση - Μilliex και το Roger Milliex, με τους οποίους συνδέθηκε φιλικά.

Το 1955 ο Βρεττάκος εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος στον Πειραιά (1955-1959). Σημαντική υπήρξε η συμβολή του από τη θέση αυτή στην πολιτιστική αναβάθμιση της πόλης (ίδρυση Πειραϊκού Θεάτρου, Ιστορικού Αρχείου, Φιλαρμονικής Πειραιώς, Δημοτικής Πινακοθήκης).

Μετά το πραξικόπημα του 1967 ο Βρεττάκος αυτοεξορίστηκε στην Ελβετία από όπου ταξίδεψε ανά την Ευρώπη (Βουκουρέστι, Βενετία, Δαλματικές ακτές, Ζάγκρεμπ, Ρώμη, Παρίσι, Βirmingham, Λονδίνο, Παλέρμο, Μόναχο). Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ευρώπη συμμετείχε σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε φεστιβάλ ποίησης, τιμήθηκε από ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, και επεξεργάστηκε το αυτοβιογραφικό κείμενο "Οδύνη" που εκδόθηκε το 1969 στη Νέα Υόρκη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1974 και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα.

Το καλοκαίρι του 1991 επισκέφτηκε την Πλούμιτσα με τη γυναίκα, την κόρη του και την οικογένειά της. Εκεί πέθανε τον Αύγουστο από καρδιακή ανακοπή. Η κηδεία του έγινε στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών με δημόσια δαπάνη.

Η πρώτη εμφάνιση του Νικηφόρου Βρεττάκου στο χώρο της Λογοτεχνίας πραγματοποιήθηκε το 1929 με τη δημοσίευση κάποιων πρωτόλειων ποιημάτων του από τα μαθητικά του χρόνια με τίτλο "Κάτω από σκιές και φώτα" (εκδόθηκαν το 1933). Ως το 1940 εξέδωσε έξι συλλογές, τις οποίες συγκέντρωσε στον τόμο "Γκριμάτσες του ανθρώπου". Ακολούθησαν πολλές ποιητικές συλλογές ως το 1951 που εξέδωσε το δεύτερο συγκεντρωτικό τόμο με ποιήματά του με τίτλο "Τα ποιήματα 1929-1951".

Ακολούθησε η τρίτη και ωριμότερη περίοδος της δημιουργίας του, όπου επιχείρησε μια εξισορρόπηση των λυρικών και δραματικών στοιχείων στην υπηρεσία του ηθικού και κοινωνικού προβληματισμού του. Σημειώνονται τα έργα του "Στον Ρόμπερτ Όπενχάιμερ" (1954), "Το βάθος του κόσμου" (1961), "Ο διακεκριμένος πλανήτης" (1983), "Συνάντηση με τη θάλασσα"(1991). Ασχολήθηκε επίσης με την πεζογραφία , την κριτική και τη δημοσιογραφία. Από το 1946 ως το 1949 εργάστηκε στο περιοδικό Ελεύθερα Γράμματα (αρχικά στη στήλη του βιβλίου, στη συνέχεια ως αρχισυντάκτης, εκδότης και διευθυντής).

Τιμήθηκε με το Πρώτο Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1940, 1956, 1982), το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (1974), το Αριστείο Γραμμάτων από την Ακαδημία Αθηνών (1982), το βραβείο του τίμιου Σταυρού του Απόστολου και Ευαγγελιστού Μάρκου από του Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής (1984), το μετάλλιο Χρυσός Πήγασος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών (1989). Προτάθηκε τέσσερις φορές για το βραβείο Νοbel λογοτεχνίας Τιμήθηκε από πολλούς δήμους ανά την Ελλάδα, ανακηρύχτηκε επίτιμος πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών μαζί με το Γιάννη Ρίτσο και το Γιώργο Βαλέτα (1984), επίτιμος Πρόεδρος της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών του Πειραιά, επίτιμο μέλος του Παρνασσού , μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, επίτιμος διδάκτωρ του Τμήματος Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1991).











Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

Ποιητικό ημερολόγιο 2012





6-12/2



Έργο του Δ. Κοκκινίδη


Σε μιαν ηλικία αρχαία

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Φιλαναγνωσία






Το διάβασμα ενός καλού βιβλίου δεν είναι μόνο ψυχαγωγία∙ είναι ενδυνάμωση της πνευματικής υφής του ατόμου, γίνεται έξις και καλείται φιλαναγνωσία.

Ως αρετή διαμορφώνει τη φιλομάθεια, αυτή με τη σειρά της νικά την αμάθεια και οδηγεί στην πολυμάθεια.

Ειδικότερα, η ανάγνωση λογοτεχνικών βιβλίων συμβάλλει στην ενσυναίσθηση, στην ικανότητα να κατανοεί κανείς τα συναισθήματα και τις έγνοιες των άλλων και να μπορεί να μπαίνει στη θέση τους.

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Ποιητικό ημερολόγιο 2012









1-5/2




Έργο του Δ. Μοράρου

Η εποχή των σκιών