1-7/10
Έργο του Φ. Πατρικαλάκι
Φιλία
Όταν
εγγίζει το χνούδι της ημέρας το πουλί
Η
σκόνη πέφτει και στην θέσι της πηδά γυμνός ο ίμερος
Δεν
αναλίσκονται τα πρωινά τεχνάσματα της επιούσης
Φωνάζουν
αύριο αύριο και μετατρέπουν την ιδική τους
ευστοχιά
Σε
θαλπωρή μαστών που δεν ξεχνά ποτέ ο ούριος άνεμος
Την
στρογγυλάδα τους και τους αναπαλμούς που
προ-
καλούνε οι θωπείες
Κ΄
έτσι η αύριο γίνεται σήμερα
Και
πέφτουν μονομιάς τα στόρια της επαύλεως
Πέφτουν
οι πέπλοι και αποκαλύπτεται ο θύσανος
Της
κεντρικής επιθυμίας
Ενώ
στη μέση της πλατείας
Χειρονομούν
ομάδες ανθρώπων σιωπηλά
Και
σφίγγουν μές΄στα χέρια τους τα γάντια.
Ηχώ
Τα
βήματά μας αντηχούν ακόμη
Μέσα
στο δάσος με τον βόμβο των εντόμων
Και
τις βαρειές σταγόνες απ΄τ΄αγιάζι
Που
στάζει στα φυλλώματα των δένδρων
Κ΄ιδού
που σκάζει μέσα στις σπηλιές
Η
δόνησις κάθε κτυπήματος των υλοτόμων
Καθώς
αραιώνουν με πελέκια τους κορμούς
Κρατώντας
μές΄στο στόμα τους τραγούδια
Που
μάθαν όταν είτανε παιδιά
Και
παίζανε κρυφτούλι μέσ΄στο δάσος.
Ανδρέας
Εμπειρίκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου