Ποιητικό ημερολόγιο 2012

17-23/12






Έργο του Ν. Γ. Πεντζίκη

Ύστατη εξομολόγηση

Μα προπαντός δεν έχω απαρνηθεί την ποίηση

Το ξέρουν καλά οι καθρέφτες του σπιτιού μου

Που με παρακολουθούν

Οι πεθαμένοι γονείς μου που με κοιτούν

Πίσω απ΄το τζάμι

Τα βιβλία μου που δέχονται αδιάκοπα τις θωπείες μου

Οι κοπέλες που αγάπησα

Και η θύμησή τους πάντα αποπνέει

Εν άρωμα υακίνθων

Το άσπιλο χιόνι

Που δεν το πάτησα ποτέ

Χωρίς να του ζητήσω συγγνώμη

Το φάντασμα του Φρειδερίκου Σοπέν

Που μ΄ επισκέπτεται συχνά τα βράδυα και με σαγηνεύει

Με εξαίσια μουσική του μελαγχολία

Τα ρολόγια που σημαίνουν κάθε χρόνο τελετουργικά

Τη θανατική καταδίκη μου

Το ρόδο το αμάραντο στο εικονοστάσι

Μπορώ λοιπόν επιτέλους

Να προετοιμάζομαι για το μεγάλο ταξίδι

Παραμένοντας μες στο πορθμείο μου

Δίχως φόβο και δίχως τύψεις

Κάτω απ΄το φθαρμένο πια

Προσωπείο μου.

Τάκης  Βαρβιτσιώτης