Ποιητικό ημερολόγιο 2012

 1-4/11




Έργο της Ζ. Λιναρδάκη


Αγχώδης εμπειρία

Τ΄ απόγευμα της Κυριακής

ανοίγω το ραδιόφωνο

σηκώνω το καπάκι της σιωπής.

Ποδόσφαιρο. Χρωματιστές φανέλες.

«Έχουμε φτάσει στο ένατο λεπτό

του πρώτου ημιχρόνου…»

Κατεβάζω το καπάκι.

Πόσο μπορούμε, αλήθεια, να κοιτάζουμε

στην ψυχή μας μέσα ολομόναχοι;

Απολαμβάνω για λίγο

συντριπτική γαλήνη

και ξανανοίγω.

«Την τελευταία στιγμή τρέχει ο Κλάφτης

και κατορθώνει να βοηθήσει την κατάσταση

προσπαθεί να προωθήσει το παιχνίδι

μαρκάρεται όμως απ΄τον Πονεμένο…»-

κλείνω.

Ησυχία με θεόκλειστα παράθυρα.

Ιδεώδης εμπειρία των δευτερολέπτων.

Ανοίγω.

Την άρνηση πνίγω.

«… ένα πλάγιο άουτ υπέρ της Ενώσεως.

Το εκτελεί γρήγορα ο Κλούβας…»-

αλλά ξανακλείνω ζαλισμένος.

Φοβερό καπάκι.

Πυκνότερη σιωπή.

Ανάβω ένα κεράκι

και χαίρομαι την εξουσία μου.

Ο θάνατος εργάζεται και εδώ και εκεί.

Ξανανοίγω.

«Κοντρολάρει έξω απ΄τη μεγάλη περιοχή…»

Όλο το γήπεδο σείεται με καταρρακτώδη βροχή.

Τώρα μπερδεύτηκα πια μες στις φωνές

ουρλιάζουν τα πάντα.

«… ο Πονεμένος σουτάρει από πολύ κοντά

ο Αρχειοφύλαξ αποκρούει….»

Ν΄ανοίξω το παράθυρο

το παράθυρο, το παράθυρο.

Αυτή η ζωή… Αυτή η δύναμη…

Να’χει στην ίδια δυνατότητα

την ησυχία και το σάλο…

                                                Νίκος  Καρούζος