150 χρόνια από τη γέννηση (29 Απριλίου
1863) και 80 χρόνια από τον θάνατο του
Δευτέρα 29 Απριλίου 2013
Παρασκευή 26 Απριλίου 2013
Τρίτη 23 Απριλίου 2013
Παγκόσμια Ημέρα του βιβλίου
Με αφορμή την παγκόσμια μέρα του βιβλίου, 23 Απριλίου,
«Η ανάγνωση για εμένα υπήρξε, και παραμένει, η υπέρτατη
απόλαυση», εκμυστηρεύτηκε σε μια συνέντευξή του ο Περουβιανός συγγραφέας Μάριο
Βάργκας Λιόσα, ο οποίος μίλησε για το
«ταξίδι στη μυθοπλασία». Ένα ταξίδι που αρχίζει συνήθως με τα πρώτα αναγνώσματα, η
αναφορά των οποίων οδήγησε τον συγγραφέα στην παράθεση μιας σειράς σκέψεων, συναισθημάτων
και προβληματισμών:
Παρασκευή 19 Απριλίου 2013
Έτος Κ. Π. Καβάφη το 2013
Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές -
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
Δευτέρα 15 Απριλίου 2013
Leonardo Da Vinci
O Leonardo da Vinci (1452-1519), ήταν μια
μεγαλοφυία, που η διανοητική της δύναμη θα παραμείνει πάντα αντικείμενο απορίας
και θαυμασμού για τον κοινό θνητό. Ζωγράφος,
γλύπτης, εφευρέτης, αρχιτέκτονας, μαθηματικός,
μηχανικός, ανατόμος, γιατρός, φυσικός
επιστήμονας αλλά και σκηνογράφος, ενδυματολόγος, θεωρητικός της τέχνης,
ο Leonardo Da Vinci αποτελεί την οικουμενική αναγεννησιακή ιδιοφυΐα που ξεπέρασε
με το έργο του το χώρο και το χρόνο που έζησε και εργάστηκε.
Γεννήθηκε στις 15 Απριλίου του 1452 στο Βίντσι της
Ιταλίας.Τρίτη 9 Απριλίου 2013
Πέμπτη 4 Απριλίου 2013
Έτος Κ.Π. Καβάφη το 2013
Η Πόλις
Είπες· «Θα πάγω σ' άλλη γη, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα,
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθειά μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ' είν' η καρδιά μου - σαν νεκρός - θα μένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμό αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού - μη ελπίζεις -
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γη την χάλασες.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθειά μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ' είν' η καρδιά μου - σαν νεκρός - θα μένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμό αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».
Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού - μη ελπίζεις -
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γη την χάλασες.
Δευτέρα 1 Απριλίου 2013
Απρίλιος
Ελεύθεροι
Πολιορκημένοι: Γ΄ Σχεδίασμα – Ο πειρασμός
Ποίηση: Διονύσιος Σολωμός
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Αφήγηση: Ειρήνη Παππά
Τραγούδι: Νίκος Ξυλούρης & χορωδία
Ἒστησ' ὁ Ἔρωτας χορὸ μὲ τὸν ξανθὸν Ἀπρίλη,Κι' ἡ φύσις ηὖρε τὴν καλὴ καὶ τὴ γλυκιά της ὥρα,
Καὶ μὲς στὴ σκιὰ ποὺ φούντωσε καὶ κλεῖ δροσιὲς καὶ μόσχους
Ἀνακουστος κιλαϊδισμὸς καὶ λιποθυμισμένος.
Νερὰ καθάρια καὶ γλυκά, νερὰ χαριτωμένα,
Χύνονται μὲς στὴν ἄβυσσο τὴ μοσχοβολισμένη,
Καὶ παίρνουνε τὸ μόσχο της, κι' ἀφήνουν τὴ δροσιά τους,
Κι' οὖλα στὸν ἥλιο δείχνοντας τὰ πλούτια τῆς πηγῆς τους,
Τρέχουν ἐδῶ, τρέχουν ἐκεῖ, καὶ κάνουν σὰν ἀηδόνια.
Ἒξ' ἀναβρύζει κι' ἡ ζωή, σ' γῆ, σ' οὐρανό, σὲ κύμα.
Ἀλλὰ στῆς λίμνης τὸ νερό, π' ἀκίνητο 'ναι κι ἄσπρο,
Ἀκίνητ' ὅπου κι' ἂν ἰδῆς, καὶ κάτασπρ' ὡς τὸν πάτο,
Μὲ μικρὸν ἴσκιον ἄγνωρον ἒπαιξ' ἡ πεταλούδα,
Ποὺ 'χ' εὐωδίσει τς ὕπνους της μέσα στὸν ἄγριο κρίνο.
Ἀλαφροΐσκιωτε καλέ, γιὰ πὲς ἀπόψε τί 'δες•
Νύχτα γιομάτη θαύματα, νύχτα σπαρμένη μάγια!
Χωρὶς ποσῶς γῆς, οὐρανὸς καὶ θάλασσα νὰ πνένε,
Οὐδ' ὅσο κάν' ἡ μέλισσα κοντὰ στὸ λουλουδάκι,
Γύρου σὲ κάτι ἀτάραχο π' ἀσπρίζει μὲς στὴ λίμνη,
Μονάχο ἀνακατώθηκε τὸ στρογγυλὸ φεγγάρι,
Κι' ὄμορφη βγαίνει κορασιὰ ντυμένη μὲ τὸ φῶς του.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)